In Frankrijk storten steeds meervrouwenzich in delandbouwsector, die al zo lang doormannen wordt gedomineerd. Tot het begin van de jaren zestig was de rol vanvrouwelijke landbouwerswas zo slecht begrepen dat er zelfs geen woord voor bestond om deze te beschrijven. De term agricultrice (vrouwelijke landbouwer) werd pas in 1961 in het Franse woordenboek opgenomen, aldus deministervan Landbouw enVoeding,Julien Denormandie, tijdens een toespraak ter gelegenheid van deInternationale Vrouwendagvrouwendag, op maandag 8 maart. Maar er is veel veranderd in de afgelopen 60 jaar. Tegenwoordig is 30% van de boeren en een op de vier bedrijfsleiders vrouw.
Volgens cijfers van hetministerieFranse ministerie van Landbouw worden 30% van deschapenhouderijenenwijnbouwbedrijven geleid of mede geleid door vrouwen, terwijl bijna de helft van het personeel in hetlandbouwonderwijs en 77% van hetpersoneelindiensten aan personen engebieden, en 57% van het personeel in deagrovoedingssectorvrouw is, terwijl bijna twee derde van destudentenin het hoger landbouwonderwijs vrouw is.
De moderne geschiedenis
Vrouwen hebben sinds het begin van de 19e eeuw geholpen bij het onderhoud van develdenen degewassen. Aan het einde van deTweede Wereldoorlog waren miljoenen vacatures in de landbouw ingevuld door jongeren en vrouwen. Bijna alledochters,echtgenotes envriendinnen Toen de mannen terugkwamen, namen ze hun vroegere functies weer op zich. Dat betekent dat de meeste vrouwen weervoor de kinderen zorgden,onderwijs gavenoftakenop het gebied vanadministratieve ondersteuning. Dat gezegd hebbende, begon het aantal vrouwelijke landbouwers aan het einde van de jaren negentig spectaculair toe te nemen – en dat blijft zo, ondanks deopkomstvan detechnologieop autonome landbouwbedrijven. Deze ontwikkeling is zowel te danken aan veranderingen in de volkstelling als aan dedestigmatiseringvan het begrip werkgelegenheid. Om deze redenen zullen vrouwen in demoderne tijdvrouwen zich eerder als “boerin” dan in het verleden. In deEuropese Unie neemt het aantal vrouwelijke landbouwers weliswaar toe, maar bestaan er enormeverschillentussen de landen. Terwijl gemiddeld 29 % van de landbouwers vrouw is, is het aandeel het hoogst inLetlandenLitouwen, waar 45 % van de landbouwers vrouw is. Ter vergelijking: slechts 5 % van de landbouwbedrijven wordt geleid door vrouwen inNederland, 6 % inMalta, 8 % inDenemarkenen 10 % inDuitsland, volgens de laatste cijfers van Eurostat. DeEuropese Commissieheeft dit probleem al toegeschreven aan een “kloof tussen mannen en vrouwen” die vooral zichtbaar is bij de nieuwegeneraties, aangezien slechts 4,2 % van de vrouwelijke landbouwers inEuropajonger is dan 35 jaar. De Commissie wil deze kloof dichten via haar landbouwsubsidieprogramma, hetgemeenschappelijk landbouwbeleid(GLB): de EU-lidstaten moeten rekening houden met de situatie van vrouwen inplattelandsgebiedenin hun programma’s voor Tijdens het debat onder leiding van de Franse minister van Landbouw, Agnès Poirier, regisseur van twee documentaires over het leven op Vrouwen die met deze activiteit beginnen, doen dat vaak dankzij desteunvan andere boerinnen. Ze richten organisaties en gemeenschappen op en maken daar deel van uit, die vrouwen op alle gebieden van de landbouw helpen. Zo kunnen ze netwerken opzetten, adviesenvriendschappen te sluiten. In tegenstelling tot hun mannelijketegenhangers richten vrouwen zich meer op rentabiliteit en geven ze vaak de voorkeur aan kleinebiologischeenduurzamebedrijven. In die hoedanigheidzetten zij zich invoor deverdedigingvan hunbelangenen ondersteunen ecologische idealen. Ze zoeken ook naar manieren om de landbouw te verbeteren en toegankelijker te makentoegankelijk te maken. Langzaam maar zeker boeken vrouwen grotevooruitgang in de landbouwsector. Veel van hen treden toe tot raden van bestuur enlokale initiatievendie vroegergedomineerdwerden door mannen. In 2016 behaalden meer vrouwen eendiplomain de landbouw. Het is nu ook minder vreemd voor vrouwen om zichzelf boerin te noemen, wat een gevoel vanzelfvertrouwen geeft. De normalisering van dit vakgebied voor vrouwen is cruciaal – zo lang zijn hun successen in de landbouw niet erkend. Nu dat wel het geval is, veranderen allerlei percepties. Ontdek in dit artikel alles wat u moet weten over biologische landbouw ! Vrouwen die in de landbouw werken, zijn geïnteresseerd innevenactiviteiten, wat bijdraagt aan een verhoging van huninkomen. Veel van hen runnenbed and breakfasts en verkopen verschillende soorten producten, niet alleen landbouwproducten. Hierdoor verdienen ze niet alleen meer, maar kunnen ze ook hun interesses diversifiëren. Alle landbouwers weten dat onbekende omstandigheden op verschillende manieren invloed kunnen hebben op hun activiteiten, dus deze bron van extra inkomsten is vaak nuttig. Steeds meer vrouwen kiezen voor een carrière in de landbouw. Dit concept is niet nieuw, maar om verschillende redenen zijn er steeds meer vrouwelijke boeren. Vandaag de dag dragen vrouwen meer dan ooit op verschillende manieren bij aan ons voedselsysteem. Dat gezegd hebbende, zijn deverschillentussen mannen en vrouwen en de lonen die enkele decennia geleden zichtbaar waren, vandaag de dag nog steeds aanwezig. Er moeten nog veelaanpassingenworden doorgevoerd om ervoor te zorgen dat de sector iedereen opgelijke voetbehandelt. In dewijngaarden, develdenof degeitenhouderijen, stellen steeds meer vrouwen de familiale en lokale praktijken in vraag en kiezen ze ervoor om te werken volgens hun eigenwaarden. Het lijdt geen twijfel dat vrouwen vandaag de dag ambitieuze keuzes maken. Deze constatering wordt door instellingen in hun officiële rapporten gedeeld. In 2017 bevestigde de Wereldbank dat vrouwen over de hele wereld, of ze nu op het land of in een laboratorium werken, de landbouw transformeren om deze veerkrachtiger en duurzamer te maken.strong>veerkrachtiger
Een “kloof tussen mannen en vrouwen” in Europa
Hoe vrouwen succesvol zijn
Wat de toekomst in petto heeft
Vrouwen die het aanzien van de Franse landbouw veranderen
In Frankrijk zijn vrouwen volgens het ministerie van Landbouw en Voeding demotorachter de ontwikkeling van nieuwe activiteiten. Hun invloed op het gebied vanethiek lijkt des te belangrijker in de huidige context vanklimaatverandering. Door de sterke toename van hetverbruik vanen steeds meer gericht opproductie, is de landbouw volgens een rapport van het IPCC uit 2019 verantwoordelijk voor 23 % van debroeikasgassen en wordt zij regelmatig met de vinger gewezen vanwege haar In het zuidwesten van Frankrijk is er eenregiodie niet heeft gewacht op defeministische bewegingenomerfenisvangronddoorvrouwelijke nakomelingentoe te staan. In Béarn kunnen vrouwen sinds de 11e eeuw familiegrond erven.
Twee vrouwen veranderen de regels van de landbouw in Frankrijk
Na een carrière in dereclameen definanciële sector, zijn Claire en Gaëlle boerin geworden: ze hebben een regeneratieve boerderij opgericht in Gonneville, Frankrijk. Deze jonge vrouwen beweren dat ons voedselsysteem tekortschiet, wat zowel de natuur als de mens schaadt. De grootschalige industriële landbouw is verantwoordelijk voor een derde van de uitstoot van broeikasgassen./strong>als de mens. Grootschaligeindustriële landbouwis verantwoordelijk voor een derde van de uitstoot van broeikasgassen.
Gaëlle is medeoprichtster van de boerderij GonneGirls samen met Claire
Hoewel kleine boeren ongeveer 70% van het voedsel in de wereld produceren, leven ze vaak in zeerkwetsbare omstandigheden. En vandaag de dag verslechteren de gevolgen van de klimaatverandering hun land nog verder. Om iedereen te voorzien vangezond,betaalbaarenmilieuvriendelijkvoedsel voor iedereen, is eenovergang
Om hunproject te starten, moesten ze 1000bomen planten om debodem. Ecosia hielp hen aan voldoende jonge bomen. Maar ze hadden hulp nodig om ze teplanten. Dat was Tibo, eenYouTuber Naar schatting zal in 2050 ongeveer 70% van de wereldbevolking insteden wonen, waardoor heledorpen op het platteland veranderen inspooksteden. In zekere zin maken Claire en Gaëlle ook deel uit van een beweging van millennials op het platteland die trachten hele landschappen te herstellen door regeneratieve technieken toe te passen op hun landbouwbedrijven. Zonder mensen zoals zij dreigt de bodem in Europa uitgeput te raken. Naarmate grote industrieën zich meester maken van verlaten land, dreigt de bodem onherstelbaar te worden uitgeput. We moeten ophouden met te vertrouwen op een landbouwsysteem dat keer op keergefaald heeft. Stel je eenplaneetvoor waar boeren, en met name vrouwen, leren en weten hoe ze zeervoedzamevoedingsmiddelen kunnen produceren. Dit zou aanzienlijke positieve effecten hebben op degezondheidenvoedingen bovendien het inkomen van boeren verhogen. Vrouwen spelen een belangrijke rol in de samenleving, invoedselzekerheid; zij vormen de ruggengraat vande plattelandseconomie, met name in ontwikkelingslanden. Volgens deVoedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties werkt het merendeel van de vrouwen in de minst ontwikkelde landen in de landbouw. Het zijn vaak de arme vrouwen op het platteland die de verantwoordelijkheid voor de landbouw en de voedselproductie op zich nemen. En toch, ondanks het belangvan vrouwen in de landbouwsector, lopen zij nog steeds meer kans om in extreme armoede te leven, minderonderwijs te hebben genotenen geen toegang te hebben totbasisbehoeften. Studies hebben aangetoond dat landbouw eenvitale bronvan economische en socialeemancipatievoor vrouwen kan zijn. Wanneer vrouwen een eigen bedrijf hebben, toegang hebben tot nieuwe technologieën, controle hebben over hun eigen inkomen en in staat zijn om hun gezin zelfstandig te onderhouden, hebben ze ook de mogelijkheid om uit de armoede te komen. Dezevoordelenzijn niet beperkt tot vrouwen, maar kunnen ook hun gezinnen engemeenschappen. Ondanks de uitdagingen waarmee ze worden geconfronteerd, plaatsen deze vijf landen vrouwen in de voorhoede van de landbouw. DePakistaanseeconomie is gebaseerd op landbouw, aangezien het grootste deel van de economische middelen wordt gegenereerd door delandbouwsector. Volgens WorldAtlas werkt 74% van de werkende vrouwen in Pakistan in de landbouw. Aangezien de deelname van vrouwen aan de formeleGaëlle en Claire willen bewijzen dat deze transformatie mogelijk is
5 landen waar vrouwen een cruciale rol spelen in de landbouw
Pakistan
In het land zijn mannen over het algemeen verantwoordelijk voor de meest fysiek zware taken in de landbouw, zoals het bewerken van de grond, terwijl vrouwen taken uitvoeren zoals hetstrong>het plantenenhet wiedenvan gewassen. Pakistan is een van de grootste producenten vanruwe katoen ter wereld en de meeste vrouwen werken in deplukkatoen. Op het veld worden vrouwen geconfronteerd methitteberoerte,slangenbeten, blootstelling aanpesticiden
Tanzania
Landbouw is een van de belangrijkste bronnen vaninkomenvoorTanzanianen en meer dan twee derde van de beroepsbevolking is werkzaam in de landbouw – 70% van de werkende vrouwen is werkzaam in de landbouwsector. Er zijn meer vrouwen werkzaam in de landbouw in Tanzania dan in enig ander landten zuiden van de Sahara: 81 % van de vrouwelijke bevolking werkt in de landbouw, tegenover 55 % in de rest van Sub-Sahara Afrika, volgens een onderzoek dat in 2011 is uitgevoerd door de Universiteit van Washington.
De meeste Tanzaniaanse boeren zijn kleinelandbouwersen werken op familieboerderijen die doorgaans minder dan tweehectare groot zijn, wat in het verleden een uitdaging vormde voor vrouwen, omdat degrondwetten van het land vrouwen verbieden om hun eigen grond te bezitten.
Gambia
De landbouwsector inGambiais de belangrijkste sector van de economie van het land. Voor veel Gambianen die op het platteland wonen, is landbouw de enige manier om een inkomen te verdienen.
In het hele land werkt 80% van deGambianenin de landbouw en 38% van de werkende vrouwen is in deze sector werkzaam. Afgezien van derijstmetpompen wordt geïrrigeerd, wordt het grootste deel van de landbouwsector in het land door vrouwen beheerst, hoewel dit per etnische groep en regio verschilt.
Rijstteeltwordt in Gambia beschouwd als vrouwenwerk en men denkt dat vrouwen beter zijn dan mannen in het beheren en identificeren van gewassoorten. Daarom zijn deSinkiros, het vrouwelijke equivalent vandorpshoofden, verantwoordelijk voor de totale rijstproductie.
Sri Lanka
Landbouw is de belangrijkste sector van de Sri Lankaanse economie en 34% van de werkende vrouwen is werkzaam in de landbouw. Sri Lankaanse vrouwen werken vaak inrijstvelden, een ondergelopen veld dat wordt gebruikt voor de rijstteelt, of in de Chena-teelt, een oude Sri Lankaanse methode voor de teelt vangroentenengranen. Vrouwen zijn ook zeer betrokken bij de productiena de oogstvan voedsel en vertegenwoordigen zij 50 % van de werknemers tijdens dit seizoen.
Vanwege denormenvan de samenlevingtraditionele normen hebben vrouwen moeite omgelijke toegang tot landbouwgrond te krijgen in Sri Lanka. Klimaatverandering vormt ook een bedreiging voor de landbouwsector in Sri Lanka, omdatdroogtesaanhoudende droogtes ervoor zorgen dat mensen niet meer van hun oogst kunnen leven. Veel mannen verlaten de landbouw in plattelandsgebieden om betaald werk in desteden te zoeken, waardoor de verantwoordelijkheid voor de landbouw bij de vrouwen komt te liggen.
Turkije
De landbouw heeft de afgelopen decennia aan belang ingeboet in de Turkse economie, maar nu mannen in andere sectoren gaan werken, hebben vrouwen de leiding over de familieboerderijen in het hele land overgenomen. InTurkije werkt 32% van de werkende vrouwen in de landbouw, in overwegend landelijke en arme gebieden.
Volgens het ministerie van Landbouw en Voeding wordt het grootste deel van hetwerkvan vrouwen niet betaald en is het vaakseizoensgebondentijdens de oogst, waardoor het moeilijk is om nauwkeurige statistieken te verkrijgen over het aantal vrouwen dat werkt. Aangezien vrouwelijke landbouwers geen deel uitmaken van deofficiële beroepsbevolking, worden zij vaak verstoken van kansen zoals sociale voordelen en toegang totpensioen.
Conclusie over vrouwelijke boeren
De geschiedenisvan vrouwen in de landbouw is een onderwerp waar weinig mensen over praten. Onderzoek toont aan dat vrouwen sinds ongeveer 10.000 v.Chr. eenrolin devoorzieningen oogst van onsvoedsel. Helaas zijn er niet veel gegevens over hen beschikbaar – in sommige opzichten zijn zestille bijdragers. Het aantal vrouwelijke landbouwers nam in de jaren 1940 sterk toe, toen de mannen tijdens de Tweede Wereldoorlog ten strijde trokken.
Vrouwen zijn landbouwers,arbeidersenondernemers, maar bijna overal worden ze geconfronteerd metbeperkingendan mannen om toegang te krijgen tot productiemiddelen,marktenen diensten. Deze genderkloof belemmert hunproductiviteiten vermindert hun bijdrage aan de landbouwsector en aan de verwezenlijking van bredere economische en sociale ontwikkelingsdoelstellingen.