Bijenzijninsectenmet viervleugels, die meestal voorzien zijn van eengifstaart. Er bestaan meer dan 12.000 soorten, maar slechts ongeveer 600 daarvan hebben sociale gewoonten. Tot de sociale bijen behoren de honingbij/strong>(ofhoningbij) en dehommel.
De hommel is rond en harig en beweegt zich langzaam voort. De honingbij heeft een slanker lichaam en beweegt zich veel sneller voort (ongeveer 25 km/uur).
Bijen makenhoningdoor denectarmeerdere keren uit te braken en te dehydrateren. Ze gebruiken deze honing alsvoedselreservevoorde bijenkorftijdens de winter, wanneer er weinig of geen nectar voor hen beschikbaar is.
Voor meer informatie over bijen en honing, lees dit artikel aandachtig door .
De meeste bijen zijnvreedzaam, tenzij je ze stoort, maar er zijn ookagressieve soorten. Het weer heeft vaak invloed op het temperament van bijen. Op winderige en bewolkte dagen, wanneer ze geen nectar enstuifmeel kunnen zoeken, zullen bijen agressiever zijn.
De classificatie van bijen
De meer dan 20.000 soorten bijen behoren tot de superfamilieApoidea, en meer bepaald tot de ordeHymenoptera. De orde van de Hymenoptera is de op twee na grootste insectenorde en omvatmieren,wespen, dehorzelsen tal van andere, minder bekende insecten. De hymenoptera worden ingedeeld in de grote klasse van de insecten, die behoort tot de stam van deArthropoda(ongewervelde dieren met gelede poten en een gesegmenteerd lichaam).
De superfamilie Apoidea omvat acht bijenfamilies. De familie Apidae omvat honingbijen, hommels en graafbijen of mijnbijen. De grote familie van de Anthophoridae omvat dehoutbijen. De familie van deColletidaeomvat enkele duizenden soortenprimitieve bijendie op wespen lijken. De familieAndrenidaeomvatsolitaire mijnbijenvan gemiddelde grootte, waarvan sommigeparasitairzijn. De familieHalictidae omvat ook zandbijen ofgraafbijen, waarvan de bekendsteDialictus zephyrus is, een van de vele zogenaamdezweetbijen, die worden aangetrokken door transpiratie. De grote, snelvliegende bijen van de familie Oxaeidae vertonen enige fysieke gelijkenis met de kleinere zandbijen van de Andrenidae. De bijen van de familie Melittidae vormen een overgangsvorm tussen de lagere en hogere bijen. Debladknipbijen en de metselbijen die deel uitmaken van de familie Megachilidae staan bekend om hun uitgebreide nestconstructies.
Fysieke kenmerken
De meeste bijen hebben een kort, dik lichaam dat bedekt is met haren en, zoals alle insecten, zespotenen drie lichaamsdelen:de kop, dethoraxen hetabdomen. De thorax bestaat op zijn beurt uit drie segmenten, elk met een paar poten. Een minuscule taille verbindt de thorax met het abdomen.
Normaal gesproken vliegen de meeste bijen met een snelheid van ongeveer 20 kilometer per uur, maar ze kunnen veel sneller vliegen. Ze hebben twee paar vleugels. Eén paar is bevestigd aan elk van de laatste twee segmenten van de thorax, maar de voor- en achtervleugels zijn met elkaar verbonden, zodat ze één vleugel lijken te vormen. De snelle bewegingen van de vleugels produceren eenzoemend geluid tijdens de vlucht.
Volg alle stappen in dit artikel om te leren hoe je gemakkelijk een bij kunt tekenen
Met drieogenaan de bovenkant van hun hoofd en twee enorme samengestelde ogen in de vorm van een helm, kunnen bijen kleuren, patronen en bewegingen zien. De vele facetten van hun samengestelde ogen geven hen een totaalbeeld in de vorm van een mozaïek van punten. Bijen zien alle kleuren die mensen zien, behalve rood, en ze zien ultraviolet licht, wat mensen niet kunnen zien. Ultraviolet licht wordt vaak gereflecteerd doorrode bloemen. Bijen kunnen ook de polarisatie van licht waarnemen, wat mensen niet kunnen. Bijvoorbeeld, in een blauwe lucht vormt gepolariseerd licht een kenmerkend patroon rond de zon, en zelfs wanneer de zon achter de wolken schuilgaat, kunnen bijen dit patroon waarnemen en zich eraan oriënteren.
Aan de onderkant van hun kop hebben bijenbijtende kaken(mandibels) en eenrostrum mond-tong, bestaande uit verschillende delen, die ze gebruiken omte zuigenente likken. Bijen kunnen zeer kleine verschillen in zoete en bitteresmaken onderscheiden en ze kunnen ook zure en zoute smaken herkennen. Hun voorpoten enantennes, evenals hunproboscis, worden gebruikt om te proeven. De antennes dienen voornamelijk om geuren waar te nemen: bijen vinden de geuren van bloemen nog aantrekkelijker dan hun kleuren en vormen. Bijen hebben geen oren, maar ze kunnen de trillingen voelen van de oppervlakken waarop ze neerstrijken.
De grootste bijen, waaronder sommige soorten bladknipsters en houtbijen, kunnen tot 4 centimeter lang worden. Hommels zijn groter dan de meeste bijen – ongeveer 2,5 centimeter lang. Honingbijen zijn tussen de 1,3 en 2,5 centimeter lang, afhankelijk van de soort. Sommige kleinevliegen zijn slechts 2/5 inch (1 centimeter) lang, en zweetbijen 3/10 inch (0,7 centimeter) lang. De kleinste soorten, de muggen, zijn soms slechts 0,2 centimeter lang.
De meeste bijen hebben een zwart lichaam, waarvan vele zijn gemarkeerd metstrong>geelofbruin. Andere hebben een geel, rood, bruin, metaalgroen of blauw lichaam, en sommige hebben glanzende metaalrode of paarse vlekken. Honingbijen zijn donkerbruin met donkergele strepen. Hommels zijn meestal zwart met brede gele of oranje strepen.
Levenscyclus
Tijdens haar leven ondergaat elke bij een volledigemetamorfosein vier stadia:ei,larve,popenvolwassen. Het gemiddelde bijenei is een minuscuul wit voorwerp in de vorm vaneen worstjevan ongeveer 3,5 millimeter lang. Hieruit komt de larve tevoorschijn, een witte worm zonder ogen en poten. Na twee of drie weken eten in zijncel, wordt de worm minder actief en gaat hij over naar het popstadium. Bij sommige soorten weeft de worm eerst eencocon.cel, wordt de worm minder actief en gaat hij over naar het popstadium. Bij sommige soorten weeft de worm eerst eencocon om zich heen voordat hij eenpop wordt. Hoewel de pop aan de buitenkant onbeweeglijk is, verandert hij van binnen in een volwassen bij.
Lees ons blogartikel over vlinders op onze website .
Bij de meeste soorten wordt hetgeslachtvan de bij bepaald door het al dan nietbevrucht zijnvan het ei. Bevruchte eitjes ontwikkelen zich totvrouwtjes, onbevruchte eitjes inmannetjes. Mannetjesbijen wordendarren genoemd. Ze doen geen werk en bestaan alleen om met de vrouwtjes te kunnen paren.
Het nestelen van bijen
Bijen hebben per soort zeer verschillendenestgewoonten. Ze kunnen worden ingedeeld insociale bijen,solitaire bijenenparasitaire bijen(ook welgastbijengenoemd).
1. Sociale bijen
Sociale bijen leven inkolonieswaarin ze samenwerken met anderen om hetnestte bouwen en de jongente voedenen te beschermen. Kolonies kunnen uit slechts 10 tot wel 80.000 bijen bestaan. Er zijn twee soorten vrouwtjes onder de sociale bijen, en ze verschillen sterk van elkaar. Degeslachtsrijpeenvruchtbaar, de zogenaamdekoninginnen, zijn lang en slank; deseksueel onontwikkelde vrouwtjes,werksters genaamd, zijn klein en gedrongen. De werksters helpen hunmoederkoningin alshuishoudsters,voedstersvan de jongen,bouwsters,bewakersom te voorkomen datindringershet nest te benaderen en voedselzoekers.
Slechts ongeveer 500 bijensoorten zijn sociaal. Hiertoe behoren honingbijen, hommels entropischestekelloze bijen.
2. Solitaire bijen
Solitaire bijen zorgen alleen voor zichzelf en hunbroed. Elk vrouwtje maakt haar eigen nest en zorgt voor haarnakomelingen. De overgrote meerderheid van de bijen zijn solitair, met namebladbijen,mijnbijenenhoutbijen.
3. Parasitaire bijen
Parasitaire bijen, of gastbijen, hebben geen lichaamsdelen waarmee zepollente verzamelen en voeden of verzorgen hun nakomelingen niet. Parasitaire bijen worden zo genoemd omdat ze de nesten van verwante bijensoorten gebruiken om huneieren te leggen. Dit gedrag, dat bekend staat alsbroedparasitisme, wordt ook waargenomen bij bepaaldevogels, zoals debruinkopkoekoeken deEuropese koekoek. (Parasitaire bijen worden vanwege dit gedrag vaakkoekoeksbijen genoemd).De larvendie uit de eitjes van parasitaire bijen komen, zijn niet welkom, omdat ze vaak enorme kaken hebben en die gebruiken om de larven van hun gastheren te doden. Veel soorten zweetbijen zijn parasitair.
Voeding en voedsel
Afhankelijk van haar grootte en de lengte van haarsnuit kan een bij in veel soortenbloemenbinnendringen omvan de nectar te drinken, dezoete vloeistofdie door de klieren van de bloem wordt afgescheiden. De hommel heeft een lange zuigsnuit en is daardoor beter uitgerust dan veel andere insecten om nectar te verzamelen uitrode klaver, waarvan de bloemen bestaan uit trossenbuisvormige bloemen. De nectar wordt naar een speciaal deel van demaag van de bij getransporteerd. Tijdens hetverteringsproces worden erenzymen toegevoegd en wordt de nectarhoning. Later wordt het uitgebraakt in decellenvan dehoningraatvan debijenkorf. Zodra de cellen gevuld zijn, worden ze met rust gelaten totdat de honing is opgedroogd en verdikt tot de juiste consistentie. De bijen dichten vervolgens dehoningratenaf metwasom de honing te bewaren en te voorkomen dat deze verder uitdroogt.
Het stuifmeel dat van bloemen wordt verzameld, blijft hangen aan speciale vertakte of gevederdeharenop het lichaam van de bij. Zodra het stuifmeel is verzameld, borstelt de bij het af en vormt het tot kleine balletjes die worden vermengd met honing uit haar mond. Dit is bijenbrood, het voedsel voor jonge bijen. De bij duwt dezeballetjesin een speciale haren- of borstelstructuur om ze naar het nest te vervoeren. Honingbijen hebben eenstuifmeelkorfbestaande uit stijve haren op hun achterpoten. Bladbijen hebben eendichte borstelaan de onderkant van hun achterlijf.
Steken en andere verdedigingsmiddelen
Een vrouwelijke bij heeft een structuur om eitjes te leggen, een zogenaamde legboor, die zich aan het uiteinde van haar achterlijf bevindt. De legboor dient ook als wapen en kan eenpijnlijke steek. De angel van de bij heeft geen functie bij het vangen van voedsel. Hij wordt gebruikt om zich te verdedigen tegen dieren en mensen die hun bijennesten plunderen, en tegendie hun nesten proberen binnen te dringen.
De meeste bijen kunnenmeerdere keren steken
DeAfrikaanse bijen, ook weldodelijke bijen genoemd, zijn bijzonderagressief. Ze stammen af van Afrikaanse bijen die in 1956 naar Brazilië werden geïmporteerd. De geïmporteerde bijen ontsnapten in 1957 en begonnen zich te paren metEuropese bijen, die in de meeste bijenkasten voorkomen. Hoewel de
Hommels steken wanneer hun nest wordt verstoord, maar ze raken niet snel opgewonden wanneer ze nectar verzamelen. Zweetbijen, die worden aangetrokken door transpiratie, kunnen in de zomer op de huid van mensen gaan zitten. Hun steken zijn scherp, maar niet zo pijnlijk als die van honingbijen.
De angeloze tropische bijen verdedigen hun kolonie door in de ogen, oren en neus te steken.gt;tropen verdedigen hunkoloniedoor in de ogen, oren en neus van een dier of onder de kleding van een menselijke dief te kruipen. Ze steken en veroorzaken een onaangenaam gevoel vanwege hun grote aantal. Sommige soorten scheiden een bijtende chemische stof af die de huid verbrandt.
De structuur van bijen in een bijenkorf
Bijen werken allemaal samen voor het welzijn van de bijenkorf. Geen enkele bij of hommel kan lang alleen overleven. Elk heeft een taak:
1. De koningin
Op basis van haar titel zou je denken dat de koninginde leiding heeft
De meeste andere bijen in de bijenkorf zijn ook vrouwtjes. Ze worden “werksters” genoemd, en terecht! Ze bouwen de honingraat, verzorgen de larven, maken de bijenkorf schoon, voeden de koningin en verzamelen voedsel. Er zijn duizenden werksters in een kolonie, soms wel 60.000 bijen! Hun taken veranderen naarmate ze ouder worden. Bekijk onze collectie bijen in onze kleine winkel en mis onze aanbiedingen niet . Een pasuitgekomenwerkt de eerste drie dagen als schoonmaakster. Daarna vervult de jonge bij de rol vanvoedster en voedt ze de larven en de koningin. Rond de tiende dag, wanneer haarwaxklierenvolwassenzijn, wordt ze eenbouwster en bouwt ze honingraten. Van de 16e tot de 20e dag ontvangt ze het stuifmeel en de nectar die door oudere bijen naar de korf worden gebracht en plaatst ze deze in de honingraat. De volgende dagen bewaakt ze de bijenkorf. Tegen het einde van haar leven wordt ze een voedselverzamelaar. Ze vliegt de laatste weken van haar leven heen en weer om zoveel mogelijk nectar en stuifmeel voor de bijenkorf te verzamelen. Dit zijn de weinige mannetjes die in de bijenkorf uitkomen. Ze brengen hun eerste dagen na het uitkomen door met zich te laten voeden door hunzussen, voordat ze wegvliegen op zoek naar een koningin. Hommels hebben enorme ogen om hen te helpen een koningin te vinden. Alleen de snelste hommels vangen koninginnen en maken kans om zich voort te planten. Zodra een hommel een koningin heeft gevangen en zich met succes heeft gepaard, sterft hij. Werkbijen informeren de andere leden van de kolonie over het bestaan van een nieuwevoedselbrondoor eengeurspoorte markeren tussen de voedselbron en het nest. De bijen delen deze informatie door te “dansen”. De bij die het nieuwe stukje bloemen heeft gevonden, brengt een staaltje stuifmeel mee naar de kolonie, waar ze met haar achterlijf schudt en zwaait, waardoor de geur van de bloem aan de andere bijen wordt verspreid. Sommigewetenschappersdenken dat de manier waarop ze zich voortbeweegt andere bijen de richting van het voedsel aangeeft. Anderen denken dat ze gewoon de geur verspreidt zodat de andere bijen weten naar welke geur ze moeten zoeken. Hoe dan ook, de bij brengt haar boodschap over en al snel zijn andere bijen op het spoor van de smakelijke nectar. 2. De werksters
3. Hommels
4. De “sprekende” bijen