<!– .custom-link {background-color: black;color: white;padding: 10px 20px;text-align: center;text-decoration: none;display: inline-block;font-size: 16px;cursor: pointer;transition: background-color 0.3s ease, color 0.3s ease;} .custom-link:hover {background-color: white;color: black;} –>
Ah, vrienden, laat me jullie voorstellen aanGertrude, onzegeliefde lelijke geit! Ja, jullie hebben het goed gehoord, lelijk als een luis, maar met een hart zo groot als een kussen. In de buurt wordt vaak gezegd dat ze als kind in een pan met bietensap is gevallen, maar ik verzeker jullie dat ze een persoonlijkheid heeft waar zelfs de mooistegeiten.
Als Gertrude je aankijkt met haar groteuitpuilende ogen, lijkt het alsof ze je probeert te hypnotiseren om je maïs te stelen. Haar tanden, ach haar tanden! Ze zijn zo krom als een oude roestige spijker, maar dat weerhoudt haar er niet van ombreed te glimlachen– letterlijk. Op een dag zei ik tegen haar: “Gertrude, je hebt een glimlach waarmee je de sterren van de hemel kunt plukken!” Ze antwoordde met een geblaat dat vreemd genoeg leek op het gelach van een varken.
Ja, Gertrude is misschien lelijk, maar ze is onzester van de weide, altijd klaar om ons aan het lachen te maken met haar gekke geitjesgebaren en onhandigheden.